نسیم باقری شهروند بهایی از زندان آزاد شد

ما نیم دیگرهم حق دیدن داریم

در جهانی که هر کس حق انتخاب دارد که چه چیزی را دوست بدارد و چه کاری را انجام بدهد ، شاهد آن هستیم که دختران سرزمینمان بخاطر عشق به ورزش مورد آزار و اذیت قانون و مجریانش قرار میگیرند. جمهوری اسلامی ایران حق تماشای مستقیم ورزش را از زنان کشور گرفته است و البته هستند کسانی که با تمام وجود در حال جنگیدنبرای گرفتن حق خود هستند, محکوم میشوند, سرکوب میشوند, در آتش جهل و نابرابری میسوزند و تنها جرمشان آن است که در این کشور متولد شده اند:

سحر خدایاری که در شبكه هاي اجتماعي با لقب دختر آبی شناخته می‌شود، از هواداران استقلال تهران بود که در اعتراض به دستگیری و محکومیت به زندان بخاطر تلاش برای ورود به ورزشگاه و تماشای فوتبال، اقدام به خودسوزي کرد و متاسفانه در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۹۸ درگذشت. 

پیش از این هم در چند مورد دختران نوجوان و یا زنان جوان ایرانی برای ورود به ورزشگاه خود را به ظاهری مردانه درآورده‌اند. از آن جمله تعدادی از «دختران آزادی» توسط اطلاعات سپاه بازداشت شدند. «زهرا خوش‌نواز»، «لیلی ملکی»،«هدیه مروستی» و «فروغ علایی»، از جمله بازداشت شدگانی هستند که جرم آن‌ها تلاش برای ورود زنان به ورزشگاه‌های ایران تعریف شده است. 

مرگ سحر خدایاری و پرونده قضایی او به بحث درباره ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه‌ها دامن زد و جیانی اینفانتینو، رییس فیفا روز ۲۸ خرداد ۱۳۹۸ طی ای‌میلی رسمی به مهدی تاج، اعلام کرد با اضافه شدن کدهای انضباطیجدید فدراسیون جهانی فوتبال، ممانعت از ورود زنان به ورزشگاه‌های ایران با عواقبی مانند محرومیت همراه خواهد شد و به فدراسیون فوتبال ایران تا ۲۴ تیرماه، زمان برگزاری مسابقات مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۲۲ فرصت داده شد تاشرایط حضور زنان در همه ورزشگاه‌های ایران را فراهم کند.

از آنطرف روز ۲۸ مرداد، آیت‌الله «ناصر مکارم شیرازی»، مرجع تقلید شیعه در پاسخ به استفتاییدرباره حضور بانوان در ورزشگاه‌ها نوشت: "جو حاکم در ورزشگاه‌ها برای حضور زنان مناسب نیست و شکی نیست که اختلاط جوانان و آزاد بودن آن‎ها سرچشمه مشکلات زیادی از نظر اخلاقی و اجتماعیمی‌شود. اضافه بر این، در بعضی انواع ورزش، مردان پوشش مناسبی در برابر زنان ندارند. بنابراین، لازم است از حضور در این برنامه‌ها خودداری کنند؛ به خصوص این که این برنامه‌ها را از رسانه‌ها می‌توانندببینند و حضور آن‎ها ضرورتی ندارد." 

واقعیت این است که هیچ قانونی برای ممانعت از حضور زنان در استادیوم های ورزشی وجود ندارد و در تمامی این سالها صرفا با استناد به این گونه استفتایات از مراجع تقلید و روحانیون کشور این حق از زنن کشورمان سلب شده است. 

سرانجام پس از فشارهای داخلی و خارجی زنان کشور توانستند حق ورود به ورزشگاه ها را پس از 40 سال بگیرند و بر خلاف گفته ها و ادعاهای 40 ساله مسولین نه هتک حرمتی بر علیه زنان صورت گرفت و نه فساد و فسق و فجوری رخ داد. در سالهایی هم که زنان ایرانی میتوانستند برای تشویق تیمهای والیبال و بسکتبال به سالنهای ورزشی بروند هیچ سابقه ایی از هتک حرمت زنان یا فساد و ... وجود ندارد و اینها همه ثابت میکنند که ادعای حکومت در زمینه ناامنی ورزشگاههای کشور برای زنان کاملا کذب محض است و هدف صرفا تبعض جنسیتی و محدودسازی زنان در زندگی اجتماعی است.

ما با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر، ماده ۱(همه آزاد و برابر به دنیاآمده اند) و ماده 2(عدم تبعيض) و هدف پنجم از سند توسعه پایدار۲۰۳۰یونسکو که به تساوی جنسیتی و توانمند سازی تمام زنان و دختران تاکید دارد،خواستار توجه به واقعیتهای زندگی فردی و اجتماعی شهروندان و رفع هر گونه تبعیض جنسیتی در کلیه عرصه های زندگی زنان و مردان کشور هستیم. همچنین ایجاد هر گونه محدویت برای زنان جهت ممانعت از ورود به ورزشگاهها یا ورود گزینشی آنان و یا ارایه تعداد محدود و معدود صندلی (صرفا برای جلب رضایت فدراسیونهای ورزشی بین المللی) را محکوم میکنیم و خواستار برابری زنان و مردان کشورمان در بهره مندی از این نشاط اجتماعی هستیم.   

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران 

کمیته دفاع از حقوق زنان

Nargol ghafuori